Przemijanie a przetrwanie - Małgosia

Warszawska Praga…

Zagłębie żydowskiego handlu…

Zapewne do narodzin bazaru przyczyniło się powstanie kolei Warszawsko-Petersburskiej (1862r.) a później Kolei Warszawsko-Terespolskiej. Nie mniejszy wpływ miał też fakt, iż na samej ulicy Brzeskiej mieszkało 60 procent Żydów.

Taki zaczyn otworzył ogromne możliwości intensywnego rozwoju. Początkowo targi odbywały się trzy razy w tygodniu: poniedziałki, środy i piątki. Koncentrowano się głównie na handlu końmi, bydłem i trzodą chlewną. Bazar jednak rozwijał się elastycznie i zaczął spełniać najróżniejsze oczekiwania.

Magister Julian Różycki był ówczesnym praskim monopolistą aptecznym. Miał więc możliwości by wykorzystać skutecznie nadarzającą się okazję.

Bazar Różyckiego to przedziwny stwór odradzający się po każdym pogromie. Odnalazł się za Niemca, Stalina, komuny i wielkich przemian na początku drogi do kapitalizmu. Przynosił realne zyski, utrzymywały się całe rodziny. Miał chwile wielkich wzlotów i wielkiej sławy. Ciągle trwa, jednak uroda jego znacznie przycichła.

Czy przyczyniła się do tego konkurencja ze strony Stadionu Dziesięciolecia? Może napływ silnej konkurencji w postaci sklepów wielkopowierzchniowych? A może zachwyt nad ekskluzywnymi butikami zachodniej „sieciówki”? Dlaczego nie nadążył za zmianami? W okresach gdzie o wszystko było trudno bazar kwitł. A w sytuacji wolnego rynku zanikł. Nie możliwe, że sprawiło to wprowadzenie kas fiskalnych ani wyższych wymagań klientów, przecież „Marywilska” istnieje i całkiem dobrze się ma. Myślę, że bazar odzwierciedlał zasoby i zdolności naszej peryferii. Specyfika wsi się zmieniła. Swobodne przemieszczanie się sprawiło, że młodzi uciekli do miast. W zderzeniu się z kapitalizmem i ogromną zmianą w dążeniu do masowej sprzedaży bazar po prostu się spóźnił.

„Różycki” walczy, co chwilę pojawiają się nowe propozycję na jego ożywienie. Liczne grupy i środowiska, jednoczą się w staraniach o utrzymanie charakteru tego miejsca i szczególnego jego znaczenia.